Wzornictwo radioodbiorników

Radioodbiornik czy radiobudzik to urządzenia stosunkowo niewielkie i raczej nie stoją na pierwszym planie w salonie, jednak w kuchni czy w sypialni często są niezwykle ważnym elementem wyposażenia. Oprócz funkcji i możliwości urządzenia nie należy więc także pomijać jego zewnętrznego wyglądu, który często przekłada się na późniejsze zastosowanie radioodbiornika, radiobudzika czy radioodtwarzacza.

Na rynku dostępne są modele w obudowach wykonanych z różnorodnych materiałów. Oprócz klasycznej plastikowej obudowy można spotkać także eleganckie drewniane, a także chromowane radioodbiorniki. W zestawie z niektórymi modelami jest eleganckie etui, chroniące urządzenie przed uszkodzeniami. Niezwykle istotny oprócz koloru obudowy może okazać się kolor podświetlenia zegara radioodbiornika czy też radiobudzika. Podświetlany ekran umożliwia w dodatku łatwy odczyt aktualnej godziny, nawet gdy jest ciemno.

Modele nawiązujące do stylistyki retro

Urządzenia, których konstrukcje nawiązują do „klasyki gatunku”, czyli pierwszych radioodbiorników, które pojawiały się jeszcze na początku XX w., cieszą się niesłabnącą popularnością. Design retro sprawia, że tego typu modele stanowią niezwykłą ozdobę wnętrza. Takie radioodbiorniki są często zamknięte w drewnianej obudowie i wyposażane nie w cyfrowy, a w tradycyjny, analogowy tuner radiowy i pokrętła charakterystyczne dla produkowanych dawniej radioodbiorników. To właśnie za pomocą pokręteł zwykle należy samodzielnie dostroić częstotliwość po wybraniu odpowiedniego pasma częstotliwości. Radioodbiorniki retro nie tylko doskonale wyglądają, ale mogą być również wyjątkowo funkcjonalne i wyposażone w wiele innowacyjnych rozwiązań technicznych. Mogą mieć np. czytnik kart pamięci (najczęściej kart typu SD/SDHC), złącze USB, umożliwiające podłączenie przenośnych pamięci flash, a także analogowe wejścia audio (zwykle jack 3,5 mm). Niektóre modele radioodbiorników retro mogą być nawet zintegrowane z gramofonem lub odtwarzaczem płyt CD.

Interesujące modele radioodbiorników retro można spotkać m.in. w ofercie firmy Philips. Urządzenia te nawiązują swoim designem do radioodbiorników Philetta, które produkowane były jeszcze w latach 50. ubiegłego wieku.

Modele podszafkowe

Wśród radioodbiorników na uwagę zasługują modele podszafkowe, które najczęściej montowane są w domowej kuchni. Dzięki montażowi podszafkowemu radioodbiornik nie zajmuje wiele miejsca, a mimo to pozwoli umilić najnowszymi radiowymi hitami radiowymi chwile spędzone na gotowaniu. Kuchenny radioodbiornik umożliwia oprócz tego zaprogramowanie alarmu, dzięki czemu nie zapomnimy chociażby wyjąć ciasta z piekarnika. Dobrze, gdy tego typu urządzenie jest wyposażone w duży, najlepiej podświetlany ekran, na którym prezentowane są aktualna godzina i częstotliwość odtwarzanej stacji radiowej.

Konstrukcje mobilne

W ofercie niektórych producentów można znaleźć niewielkie, kieszonkowe odmiany radioodbiorników, które rozmiarami są bardzo zbliżone do odtwarzaczy osobistych. W takich modelach – zasilanych przede wszystkim bateryjnie (z uwagi na ich mobilność) – podłączone słuchawki są wykorzystywane jako antena. Niewielkie konstrukcje radioodbiorników umożliwiają odtwarzanie ulubionych stacji radiowych w podróży. W ofercie niektórych producentów można znaleźć również radioodbiorniki mobilne obsługujące nie tylko odtwarzanie stacji radiowych FM/AM, ale również cyfrowych w standardzie DAB+.

Radio ekologiczne

Wśród ciekawych, designerskich konstrukcji możemy znaleźć modele zasilane energią słoneczną i/lub na dynamo (energią kinetyczną). W pierwszym przypadku jedyne, co należy zrobić, aby naładować urządzenie, to wystawić je na działanie energii słonecznej. Konstrukcje wykorzystujące energię kinetyczną do naładowania wymagają szybkiego, energicznego obracania korbą znajdującą się na obudowie urządzenia.

Tego typu modele nie wymagają od użytkownika korzystania z baterii, a więc umożliwiają znaczne zmniejszenie kosztów eksploatacji urządzenia. Często jako opcjonalne rozwiązanie mogą mieć jednak gniazdo na zewnętrzny zasilacz sieciowy lub możliwość instalacji baterii, np. typu AA lub AAA.

Design radioodtwarzaczy

Charakterystycznym elementem radioodtwarzaczy jest uchwyt w górnej części obudowy, który ułatwia przenoszenie urządzenia. W niektórych modelach może być zastosowany specjalny pasek na ramię. Urządzenie tego typu powinno mieć oprócz zasilania sieciowego także zasilanie bateryjne, co czyni je mobilnym. To właśnie mobilność radioodtwarzaczy połączona ze stosunkowo dużą mocą głośników jest niezwykle istotnym aspektem ich konstrukcji.

Obecnie bardzo często producenci radioodtwarzaczy nawiązują na etapie projektowania do pierwszych urządzeń tego typu, produkowanych już chociażby w latach 80. ubiegłego wieku. Design nowych modeli jest często zbliżony do urządzeń, jakie znamy z początków ich świetności, jeszcze wówczas radiomagnetofonów.

Obudowa bass-reflex

W obudowach radioodtwarzaczy, a niekiedy także radioodbiorników i radiobudzików, stosuje się specjalne obudowy, które mają na celu uwydatnienie niskich częstotliwości, których przetwarzanie zwłaszcza w tak niewielkich konstrukcjach pozostawia wiele do życzenia. Do najczęściej stosowanych tego typu rozwiązań jest zaliczana obudowa z otworem bass-reflex. Otwór ten jest najczęściej owalny. Jest to wylot pewnego rodzaju tunelu w kształcie rury, którego długość i przekrój mają również wpływ na końcowe brzmienie. Prawidłowo zaprojektowany system bass-reflex wzmacnia dźwięk w pewnym zakresie tonów, ponieważ przepływ powietrza przez otwór współdziała z powietrzem poruszanym przez membranę głośnika. Większy ruch powietrza odbywający się we właściwym czasie w stosunku do membrany głośnika może wytworzyć więcej tonów niskich. System bass-reflex jest niezwykle przydatny zwłaszcza w wypadku niskich poziomów dźwięku.